Yoksul ülkeler dışında hiçbir çocuk bu güne kadar açlıktan hayatını kaybetmemiştir. Eğer ciddi bir hastalığı yok ise her çocuk acıktığını bilir ve acıkınca yemek yemek ister.

Çocuklar doğdukları andan itibaren bu şekildedir, bebeklik zamanlarında ağlayarak bu isteklerini belirtirken, ilerleyen yaşlarda acıktığını anne ve babalarına söylerler.

Anne ve babalar ise bu konuda çok hassastır, aslında unuttukları şey çocuklarının kendileri kadar yemek yiyemeyeceğidir. Hangi anneye çocuğunun yemek yiyip yemediğini sorarsanız sorun cevabı hayır olacaktır, çünkü annelerine göre çocukları her zaman açtır.

Özellikle anneler çocuklarının açlıkları konusundaki hassasiyetlerinden ötürü yemek yemeyen çocuklarının peşlerinde koşarak onlara yemek yedirmeye çalışırlar, oyun ile, onların dikkatlerini dağıtarak, bir çok yol izlerler çocuklarına yemek yedirmek için. Aslında çocuklarının da kendilerinin de ihtiyaçları olan tek konu biraz sabır ve beklemektir. Çocuklar tam acıkmadıkları için yemek yemeği istemezler, hele ki sevmedikleri bir yemek var ise hiç istemezler. Bu durumda anneler çocuklarına ısrarcı olmayıp germekten acıkmalarını bekleseler aslında tüm problem ortadan kalkacaktır ama maalesef söz konusu çocukların açlığı olduğu zaman anneler buna dayanamamaktadırlar.

Günümüzde sadece ülkemizde değil dünyanın genelinde en büyük sağlık problemlerinden birisi obezitedir. Uzmanlar çocukluk dönemlerinde şişman olan çocukların %40’nın yetişkinlik dönemlerinde obezite hastalığına yakalandığını ve aşırı kilodan sağlıklarını kaybettiklerini vurgulamaktadırlar.

Bu yaş aralığında zeka gelişimini etkileyen en önemli faktör ise anne sütüdür, Uzmanlar anne sütünün zekayı geliştirdiğini bilimsel olarak kanıtlamıştır. Anne sütü içerisinde çocuğunuzun o dönemde ihtiyaç duyduğu tüm vitamin ve mineraller mevcuttur. Bundan dolayı çok çok önemli bir sebep olmadıkça çocuklarınızı sütten kesmeyin ve emzirin. Eğer emziremiyorsanız yediklerine dikkat edin ve alması gereken protein, vitamin ve mineralleri dışarıdan takviye edin.

Kilolu çocukların daha sağlıklı olacağı gibi bir düşünce hakimdir anne ve babalarda, aslında doğrusu kilo çocuklarda daha fazla sıkıntı ve hastalık yaratır. Aşırı kilodan hareketleri kısıtlanan çocuğun gelişimi de sekteye uğrar, fiziksel olarak iyi gelişmiş gibi gözükse de zihinsel ve ruhsal olarak eksiklikleri olacaktır. Kısıtlı hareketlerle kısıtlı şeyler yapacak ve zihin gelişimi de o ölçüde kısıtlanmış olacaktır. Ayrıca bedensel olarak yaşıtlarından ileride olan çocukta büyüme ve ergenlik dönemi erken başlayacak, arkadaşlarından farklı olarak vücutlarında meydana gelen değişiklikler psikolojik durumlarına zarar verecektir.

Annelerde çocuklarının acıkmalarını beklemek biraz zor olur ama onlardan bu konuda biraz daha duyarlı olmalarını bekleyebiliriz. Acele etmemeliler ve çocuklarına acıktıkları zaman yeme hakkı vermeliler ve bu haklarına saygı göstermelilerdir​