Şeyh Sadi’den
İhtiyar bir mecusi bir odaya çekilmiş, kapıyı üzerine kapamış, kimse ile görüşmüyordu. Bunun bir putu vardı. Vaktini hep onun hizmetine hasretmişti…
Birkaç sene sonra o kötü mezhepli mecûsîye yapılması lâzım bir iş zuhur etti…
Bîçâre mecûsi derhal puta koştu… İyilik ümit ederek...