- Katılım
- 26 Mar 2024
- Mesajlar
- 3,517
- Tepkime puanı
- 230
- Puanları
- 63
- İlişki Durumunuz
- Sizene
- Burcunuz
- Balık
- Takım
- Fenerbahçe
- Konu Yazar
- #1
MAH-I TABANIM
Ey misk-i amberim!
Bağrım, habibim, mah-ı tabanım.
Sırdaşım, mahremim, canım,
Güzeller üstü sultanım.
Hayatım, mahsulüm, ömrüm,
Kevser şarabım, cennetim.
Baharım, sevincim, gülüm, günüm.
Ey benim handanım.
Çınarım, seyr-i seyranım,
Gülistan ile bostanım,İnci mercanım, sohbetim,
Sözüm, sabahım, akşamım.
Eğlencem, neşem, meclisim,
Çerahım, mumum, güneşim,
Turuncum, narım, narencim
Benim şem-i şemistanım.
Akıllım, uslum, efendim,
Gizlim, açığım, öğüdüm,
Hünkarım, hüsrevim, mirim,
Cihan iklimine canım.
Nöbet şekerim, hazinem,alem içinde huzurum,azizim, yusufum, varım
gönül mısırında hanım.
İstanbul’um, Karaman’ım,
Ey Devlet-i Osmaniyem.
Bedahşanım ve kıpçağım,
Bağdat’ım, hem Horasanım.
Saçı sırmam, kaşı yayım,
Gür fitne baygın bakışlım
Ölürsem kanım boynuna
Medet hey na-selman.
Kapında meddahım
Çünkü seni metheylerim daim.
Gönlüm gamlı, gözüm nemli,
Muhibbi’yim…
Aşktır şanım.
Muhibbi…
Arapça, Farsça, ve Sırpça’yı çok iyi bilen Kanûnî Sultan Süleyman, doğu İslam kültürüne vakıf olduğu gibi batı kültürünü de çok iyi tanıyan bir padişahtı. Devrinde İstanbul’da iki yüz kadar şair ün kazanmış ve bunların bazıları dönemlerini aşarak günümüze kadar ulaşmışlardır. Bu kişiler arasında Bâkî, Hayâlî, ve Fuzûlî gibi üstatları söyleyebiliriz. Türk divan şiiri bunlar sayesinde en yüksek seviyeye ulaşmıştır.İşte şair Muhibbî mahlaslı Kanûnî Sultan Süleyman da bu şairler arasında çok güzel şiirler yazmış ve onlardan etkilenmiştir.
Muhibbî, kelime manası olarak Arapça “hubb” kökünden “seven, sevgi besleyen, dost” anlamlarına gelir. Şairler genellikle övülmek veya padişahtan maddi bir karşılık almak için şiir yazarlardı. Kanûnî için böyle bir şey söz konusu olmadığından şiirleri şairler tarafından sürekli övgü görüyordu. Bu durum da Kanûnî’nin kusurlarını ortadan kaldırmasını engelliyordu.
Kanûnî Sultan Süleyman hemen hemen bütün şiirlerinde aşk ve tabiat konularını işlemiştir. Sosyal ve siyasi konulardan tamamen uzaktır. Yalnız bir-iki şiirinde kahramanlık duygularına kapılıp İran üzerine askeri ile yürümeyi arzu ettiğini dile getirmiştir. Kendine olan övgüsü bile büyük bir tevazu halinde olduğu görülmektedir. Sizin için; Hürrem Sultan’a aşkını ifade eden bir şiiri paylaştım, umarım beğenirsiniz...
Ey misk-i amberim!
Bağrım, habibim, mah-ı tabanım.
Sırdaşım, mahremim, canım,
Güzeller üstü sultanım.
Hayatım, mahsulüm, ömrüm,
Kevser şarabım, cennetim.
Baharım, sevincim, gülüm, günüm.
Ey benim handanım.
Çınarım, seyr-i seyranım,
Gülistan ile bostanım,İnci mercanım, sohbetim,
Sözüm, sabahım, akşamım.
Eğlencem, neşem, meclisim,
Çerahım, mumum, güneşim,
Turuncum, narım, narencim
Benim şem-i şemistanım.
Akıllım, uslum, efendim,
Gizlim, açığım, öğüdüm,
Hünkarım, hüsrevim, mirim,
Cihan iklimine canım.
Nöbet şekerim, hazinem,alem içinde huzurum,azizim, yusufum, varım
gönül mısırında hanım.
İstanbul’um, Karaman’ım,
Ey Devlet-i Osmaniyem.
Bedahşanım ve kıpçağım,
Bağdat’ım, hem Horasanım.
Saçı sırmam, kaşı yayım,
Gür fitne baygın bakışlım
Ölürsem kanım boynuna
Medet hey na-selman.
Kapında meddahım
Çünkü seni metheylerim daim.
Gönlüm gamlı, gözüm nemli,
Muhibbi’yim…
Aşktır şanım.
Muhibbi…
Arapça, Farsça, ve Sırpça’yı çok iyi bilen Kanûnî Sultan Süleyman, doğu İslam kültürüne vakıf olduğu gibi batı kültürünü de çok iyi tanıyan bir padişahtı. Devrinde İstanbul’da iki yüz kadar şair ün kazanmış ve bunların bazıları dönemlerini aşarak günümüze kadar ulaşmışlardır. Bu kişiler arasında Bâkî, Hayâlî, ve Fuzûlî gibi üstatları söyleyebiliriz. Türk divan şiiri bunlar sayesinde en yüksek seviyeye ulaşmıştır.İşte şair Muhibbî mahlaslı Kanûnî Sultan Süleyman da bu şairler arasında çok güzel şiirler yazmış ve onlardan etkilenmiştir.
Muhibbî, kelime manası olarak Arapça “hubb” kökünden “seven, sevgi besleyen, dost” anlamlarına gelir. Şairler genellikle övülmek veya padişahtan maddi bir karşılık almak için şiir yazarlardı. Kanûnî için böyle bir şey söz konusu olmadığından şiirleri şairler tarafından sürekli övgü görüyordu. Bu durum da Kanûnî’nin kusurlarını ortadan kaldırmasını engelliyordu.
Kanûnî Sultan Süleyman hemen hemen bütün şiirlerinde aşk ve tabiat konularını işlemiştir. Sosyal ve siyasi konulardan tamamen uzaktır. Yalnız bir-iki şiirinde kahramanlık duygularına kapılıp İran üzerine askeri ile yürümeyi arzu ettiğini dile getirmiştir. Kendine olan övgüsü bile büyük bir tevazu halinde olduğu görülmektedir. Sizin için; Hürrem Sultan’a aşkını ifade eden bir şiiri paylaştım, umarım beğenirsiniz...