Arayı bulmak

İki çocuk.
Aç.
Evde yiyecek yok.
Anne,durumu babaya anlatır.

- Bir şeyler alman lazım.

Evden çıkar.
Pazarın yolunu tutar.
Ceplerine bakar altı dirhem parası var.
Ona göre plan yapar.
Az maliyetle doyurucu gıdalar alacak.

Yolda karşısına tartışan iki kişi çıkar.Hemen olaya müdahil olur.

- Niçin kavga ediyorsunuz?

Kavga edenlerden biri konuşur.

- Altı dirhem alacağım var vermiyor.
- Param yok.

Adam cebindeki parayı çıkartır alacaklıya verir.
Hemen eve döner kapıyı çalar.
Evin annesi kapıyı açar.
Baba gelmiş,ancak elleri boş.

- Neden yiyecek almadın?

Durumu anlatır.
Evin annesi mütebessim bir şekilde karşılar evin reisini.Kocasının davranışını çok beğenir.
Çocuklar ağlamaya başlar.

- Karnımız aç.

Bu manzaraya hiçbir babanın yüreği dayanmaz.
Onun da dayanmaz.
Tekrar çıkar evden.
Borç bulmalı,çalışmalı eve yiyecek almalı.

Yolda bir adama rastlar,elinde deve,selam verir.

- Bu deveyi sana satmak istiyorum der adam.
- Param yok.
- Olsun sonra ödersin.Bu deve 150 dirhem.Paran olunca verirsin.

Adam, devenin yularını evin reisine verir,ayrılırlar.Şimdi daha umutludur.
Deve ile yük taşır,para kazanır,çocuklarına yiyecek götürme işini daha çabuk yapabilir.
Biraz daha yürür karşısına bir adam çıkar.

- Ne güzel bir deve onu bana satar mısın?300 dirhem vereyim.
- Ben bu deveyi 150 dirheme aldım.
- Olsun.Ben çok beğendim.300 dirheme alırım.

Deveyi satar.
Borcunu öder.
Çocuklara yiyecek alır.
Parası da kalır.

Baba; Hz. Ali.
Anne; Hz. Fatıma.
Çocuklar; Hz. Hasan, Hz. Hüseyin.

Hz. Ali daha sonra Peygamberin (sav) huzuruna çıkar.Hz. Peygamber (sav) tebessüm eder.

- Gel şu deve hikayesini anlat bakalım.

Anlatır.Sonra karşılığını alır.Hz. Peygamber (sav) şöyle der.

- Sen ki ara düzelttin,Allah Cebrail ile deveyi gönderdi.İsrafil ile geri aldı.

Her kim ki ara yapar,birleştirir,düzeltir,ikilikten kurtarır,o bendendir.