- Katılım
- 26 Mar 2024
- Mesajlar
- 3,509
- Tepkime puanı
- 214
- Puanları
- 63
- İlişki Durumunuz
- Sizene
- Burcunuz
- Balık
- Takım
- Fenerbahçe
- Konu Yazar
- #1
Anladım - Bedirhan Gökçe
Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını..
Kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım.
Birtek yaşayarak öğrenilirmiş hayat,
Okuyarak, dinleyerek değil.
Bildiklerini, bana neden anlatmadığını anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış..
Aşk peşinden neden yalın ayak koştuğunu anladım.
Acı doruğa ulaştığında,
Gözyaşı gelmezmiş gözlerden.
Neden hiç ağlamadığını anladım...
Ağlayanı güldürebilmek,
Ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş..
Gözyaşımı, kahkahaya çevirdiğinde anladım.
Bir insanı herkes kırabilirmiş ama,
Birtek en sevdiği acıtabilirmiş..
Çok acıttığında anladım.
Fakat hak edermiş sevilen,
O'nun için dökülen her damla gözyaşına...
Gözyaşlarıyla beraber sevinçler terkettiğinde anladım.
Yalan söylememek değil,
Gerçeği gizlememekmiş mağrifet..
Yüreğini, elime koyduğunda anladım.
"SANA İHTİYACIM VAR, GEL" diyebilmekmiş güçlü olmak..
Sana, "GİT" dediğimde anladım.
Biri sana "GİT" dediğinde,
"KALMAK İSTİYORUM" diyebilmekmiş sevmek..
"GİT" dediklerinde, gittiğimde anladım.
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,
Her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan
Büyüyüp, bana sımsıkı sarıldığında anladım.
Özür dilemek değil,
"AFFET BENİ" diye haykırmakmış yalvarmak..
Gerçekten pişman olduğumda anladım.
Ve gurur; kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş..
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış..
Yüreğinde sevgi bulduğumda anladım.
Ölürcesine isteyen, beklemez..
Sadece umut edermiş birgün affedilmeyi.
Beni affetmeni, ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş, emek ise vazgeçmeyecek kadar ama,
Özgür bırakacak kadar sevmekmiş...
Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını..
Kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım.
Birtek yaşayarak öğrenilirmiş hayat,
Okuyarak, dinleyerek değil.
Bildiklerini, bana neden anlatmadığını anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış..
Aşk peşinden neden yalın ayak koştuğunu anladım.
Acı doruğa ulaştığında,
Gözyaşı gelmezmiş gözlerden.
Neden hiç ağlamadığını anladım...
Ağlayanı güldürebilmek,
Ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş..
Gözyaşımı, kahkahaya çevirdiğinde anladım.
Bir insanı herkes kırabilirmiş ama,
Birtek en sevdiği acıtabilirmiş..
Çok acıttığında anladım.
Fakat hak edermiş sevilen,
O'nun için dökülen her damla gözyaşına...
Gözyaşlarıyla beraber sevinçler terkettiğinde anladım.
Yalan söylememek değil,
Gerçeği gizlememekmiş mağrifet..
Yüreğini, elime koyduğunda anladım.
"SANA İHTİYACIM VAR, GEL" diyebilmekmiş güçlü olmak..
Sana, "GİT" dediğimde anladım.
Biri sana "GİT" dediğinde,
"KALMAK İSTİYORUM" diyebilmekmiş sevmek..
"GİT" dediklerinde, gittiğimde anladım.
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,
Her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan
Büyüyüp, bana sımsıkı sarıldığında anladım.
Özür dilemek değil,
"AFFET BENİ" diye haykırmakmış yalvarmak..
Gerçekten pişman olduğumda anladım.
Ve gurur; kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş..
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış..
Yüreğinde sevgi bulduğumda anladım.
Ölürcesine isteyen, beklemez..
Sadece umut edermiş birgün affedilmeyi.
Beni affetmeni, ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş, emek ise vazgeçmeyecek kadar ama,
Özgür bırakacak kadar sevmekmiş...
