​

Dedim ki ona; fırından yeni çıkmış ekmek kadar kırmızıyım sana.
anlamadı.

Dedim ki ona; gecenin bir yarısı seni uykundan uyandıran özlem kadar kırmızıyım sana.
bunu da anlamadı.

Dedim ki ona; güneşe çıkıp soluyan bir kertenkelenin hazzı kadar kırmızıyım sana.
yine anlamadı.

Dedim ki ona; saçlarının arasına düştüğünde içini titreten o yağmur damlası kadar kırmızıyım sana.
anlamadı.

Dedim ki ona; dinlerken aklına düştüğüm o şarkının ilk notası kadar kırmızıyım sana.
hiç anlamadı.

Dedim ki ona; son içişinde, içine çekerken alazlanan sigaranın ucu kadar kırmızıyım sana.
hiç anlamadı.

Dedim ki ona; sözle yüreğinden gökyüzüne havalanan o balon kadar kırmızıyım sana.
bunu da anlamadı..

Dedim ki ona; hayat seni boğduğunda, sığındığın dost tebessümü kadar kırmızıyım sana.
asıl bunu hiç anlamadı.

İnsan anlatamaz bazen…

​